2014.
režija:
Brian Falk
scenario:
Brian Falk, Mark David Keegan
uloge:
Garret Dillahunt, Tom Felton, Jake Abel
Produkcijska
kuća American Film Company je izuzetno zanimljiva pojava na rubu
Hollywooda. Njena specijalnost su igrani filmovi o događajima iz
američke istorije koji bacaju novo svetlo na njih. Nešto kao
“Nepoznato o poznatome”, segment TV Kalendara na HRT-u, gde sam,
na primer, saznao da je Dubrovačka Republika imala svoju koloniju u
Indiji. Princip sa AFC je sličan, dohvate se istorijskog događaja i
obrade ga iz široj javnosti nepoznatog ugla.
Uspeh
tih filmova je promenljiv. The Conspirator (2010), u režiji
Roberta Redforda, bavio se atentatom na Lincolna, odnosno jedinom
ženom u zavereničkoj grupi Mary Surratt. Parkland (2013),
tempiran za pedesetogodišnjicu ubistva Kennedija, otišao je suviše
na sve strane i izgubio nit kao film, ali je ostao relativno
zanimljiv kao komad trivije. Against the Sun je drugačijeg
pristupa i ne bavi se nekim od velikih istorijskih događaja, već
jednim sasvim rubnim podvigom na marginama Drugog svetskog rata.
Junaci
filma su trojica članova posade torpednog bombardera na Pacifiku.
Januar je mesec 1942. godine, rane od Pearl Harboura su sveže i
američka vojska je u punom pokretu da se suprotstavi Japancima.
Pilot Harold Dixon (Dillahunt), bombarder Tony Pastula (Felton) i
vezista Gene Aldrich (Abel) su odlutali s kursa, izgubili
orijentaciju i ostali bez goriva u avionu da se vrate na matični
nosač. Prinudno sletevši u more i bez većine od potrebne opreme,
morali su da provedu preko mesec dana na čamcu za spasavanje. Mali
spoiler: uz velike muke, preživeli su, iscrpljeni, najčešće
gladni i žedni, i čak su imali toliko sreće da se iskrcaju na otok
koji Japanci još nisu bili okupirali. U suprotnom ne bi bilo filma.
Dakle,
ovo je tipična “survival” priča, nešto što je u
anglosaksonskoj kulturi prisutno od Daniela De Foea i Robinsona
Crusoea, a filmova o preživljavanju u pustinji, svemiru, džungli
ili na moru je previše, po istinitim događajima ili po potpuno
imaginarnim predlošcima. U tom smislu, u poslednje vreme smo imali
pravi nalet “morskih” filmova katastrofe, od The Life of Pi
(2012) Ang Leeja, preko Chandorovog All Is Lost (2013) do
Unbroken (2014) Angeline Jolie. Upravo sa ovim poslednjim
naslovom, odnosno sa njegovim jednim delom (radnja se kasnije seli u
japanski logor za zarobljenike) Against the Sun deli najviše
sličnosti.
I tu
moramo postaviti jedno logično pitanje: je li o datoj temi, pustimo
sad slučaj, već sve rečeno? Razumem ja i herojske podvige i snagu
ljudskog duha, ali nije li svaka takva priča o preživljanju u
suštini potpuno ista? Frajer ili frajeri se ponesreće na ovaj ili
onaj način i moraju da prežive sami na moru. Naravno da će onda
loviti manje ribe ili mlade ajkule noževima i jesti sirovu ili blago
usoljenu ribu ili da će loviti ptice (ako imaju sreće da su
relativno blizu kopna) i jesti ih žive. Naravno da će preživeti,
jer u suprotnom nema filma. Naravno da će to biti na jedvite jade,
jer onda nema ni poruke o opasnosti i snazi ljudskog duha. Naravno da
će sami na brodu imati nekakvu međusobnu dinamiku i naravno da će
ta dinamika biti slična. U to ubrajam čak i one pripremljene,
hrabre istraživačke, ali ludački rizične ekspedicije, tipa
Kon-Tiki.
Nije
Against the Sun loš film, svakako ne lošiji od prethodnog
ili sledećeg takvog. Ali pitanje je koliko puta moramo čuti istu
priču. Glumci, sami u kadru, u nekom skučenom teatarskom “settingu”
komorne drame čine sve što je moguće sa svojim relativno detaljno
oslikanim likovima i sa lagano previše napisanim tekstom koji
objašnjava vidljivo. Pozitivno je ne samo što se gradi odnos među
njima, nego čak i one male rutine koje se zaboravljaju. Kamera je
atraktivna koliko su i lokacije atraktivne, ali ponavljanje jednih te
istih prizora je skoro neizbežno.
To
je više greška reditelja koji je loše raskadrirao, nego li
direktora fotografije koji radi po njegovim instrukcijama. Brian
Falk, po prvi put u rediteljskoj fotelji, prvenstveno je producent, i
to televizijski, a ne filmski. U tom smislu je Against the Sun
značajan film za njega i možda za produkcijsku kuću AFC koja je
probala jednu drugu priču. A mi gledaoci smo to već videli. Čak je
All Is Lost efektniji film od ovog, makar zbog štosa da imamo
samo jednog frajera i dve psovke teksta za celi film.
No comments:
Post a Comment